Portable HF antenna. Μέρος ΤΡΙΤΟ

Για πηνίο στα δύο σκέλη της κεραίας χρησιμοποίησα ένα metal slinky όπως το λένε οι Αμερικάνοι. Ήταν ένα διαφημιστικό από εταιρία σιγαρέτων, από αυτό που μοιράζουν σε αυτούς που θέλουν να κόψουν το κάπνισμα, για να έχουν κάτι στο χέρι τους, σαν το κομπολόι. Τριγύριζε μέσα στα πόδια μου για χρόνια, μέχρι που μου ήρθε η ιδέα να το εκμεταλλευτώ σαν πηνίο. Είναι διατομής Φ45, και ήταν ότι έπρεπε για πειραματισμούς. Είπα: "αν δεν πετύχει, καλή καρδιά. Αλλιώς, τι είχαμε τι χάσαμε". Θα δείτε παρακάτω πως μάλλον τελικά οι τολμηροί νικούν.

Το slinky το ανοίγεις και το κλείνεις στο μέγεθος που σε ενδιαφέρει. Ήταν όμως πολύ μακρύ, και γι' αυτό το έκοψα ακριβώς στη μέση δίνοντάς μου δύο κομμάτια 48 σπειρών έκαστο, ότι χρειαζόμουν δηλαδή για τα 2 πηνία, ένα για κάθε σκέλος της κεραίας.

Αφού τσάκισα ελαφρώς τις άκρες του, τις βίδωσα σε κλέμες και αυτές τις σταθεροποίησα με πλαστικά δεματικά εκεί που ήθελα. Το πηνίο στην ουσία δεν είναι τυλιγμένο πάνω στο σωλήνα, απλά ακουμπάει πάνω του αφού έχει κάποια μπόσικα. Όμως, όσο και να κουνιέται το πηνίο δεξιά και αριστερά, πάντα έρχεται στην αρχική θέση του, λόγω ελαστικότητας! Εγώ όμως το σταθεροποίησα με τα ξυλάκια που έμειναν από τα χοιρινά καλαμάκια... της Τσικνοπέμπτης hihi! Τα εφάρμοσα ενδιάμεσα πηνίου και πλαστικού σωλήνα με σιλικόνη, καλύπτοντας το μεταξύ τους κενό. Έτσι το πηνίο έμεινε τελείως ακίνητο.

Εκεί θα παίξω με τα κροκοδειλάκια για να βρω τα ιδανικά σημεία σε κάθε μπάντα.
Τελειώνοντας, στην άλλη άκρη του πηνίου έβαλα ξανά ertalon μήκους 6-7 πόντους, και με τρύπα Φ8 σε αυτό, εφάρμοσα εκεί ίδιας διατομής σωλήνα αλουμινίου. (Δείτε τη 3η φωτο στο δεύτερο μέρος)  Και επειδή τα άκρα πρέπει να είναι πτυσσόμενα για το συντονισμό, μέσα στον Φ8 μπήκε ένας μικρότερος Φ6.
(Συνολικό μήκος πτυσσόμενων στοιχείων από 1-2,5 μέτρα έκαστο)

Με την κεραία ασυντόνιστη ακόμα στο μπαλκόνι, σε διάφορες μπάντες ακούστηκαν σταθμοί από I, YO, YU, 9Α, GI, 2Ε, F, EA, CT, HA, HB, DL, R, SP, SM, S5 και ένας σταθμός από 5Η με 5-6!
H αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα αρκετά στο συντονισμό. Η αλλαγή θέσης στα πηνία με τα κροκοδειλάκια, σε συνδυασμό με το ανοιγοκλείσιμο των άκρων στοιχείων ήταν μια δύσκολη διαδικασία. Παρατήρησα δε, πως αναλόγως τον τύπο του εδάφους, δηλαδή αν είναι βρεγμένο ή στεγνό αλλάζουν τα σημεία συντονισμού, και φυσικά οι μετρήσεις της. Άντε ξανά από την αρχή! Οι τελικές μετρήσεις, γίνονται σε ύψος περίπου 3,5-4 μέτρων, χαμηλότερα από ότι πρέπει, και χαμηλότερα από ότι πάει ο πτυσσόμενος ιστός στην original κεραία.

Συνεχίζεται....