Αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες, ιστιοπλοϊκά, λεωφωρεία, πατίνια και άλλα μέσα! (Μέρος Α΄)

Ε άμα πω, ότι δεν έκανα φέτος διακοπές, θα είμαι ένας αχάριστος!
Ένας μήνας γεμάτος!
Αυτές δεν ήταν διακοπές, το όλη μέρα ανάσκελα ήταν. Το καλό είναι πως οι προτάσεις για "φιλοξενία" ήταν πολλές, και έτσι γλυτώσαμε αρκετό χρήμα.
Γιατί αλλιώς την είχαμε βάψει hi hi

Από που να αρχίσω και που να τελειώσω.
Η αρχή έγινε μέσα Ιουνίου, με ένα παλιοιστιοπλοϊκό μόλις 16 μέτρα. Το είχαν νοικιάσει καλοί φίλοι και μας έγινε η πρόταση για φιλοξενία. Νέες εμπειρίες κατακαλόκαιρο.... Χάλια μαύρα!
Μας παρέλαβε από ένα τρισάθλιο(!) γραφικό λιμάνι της Πελοποννήσου, και μας έκανε ένα ρημαδογύρο στα Ιόνια νησιά. Το όλον μία εβδομάς! Ζάκυνθος,

Κεφαλλονιά (Άσος, και μετά στάση στο Φισκάρδο, Ιθάκη, Λευκάδα, λίγο Πάργα για ανεφοδιασμό, Σύβοτα (μια αηδία σκέτη ήταν, μην πάτε),

Παξοί και Αντιπαξοί (μαύρα χάλια και εκεί, κακοπεράσαμε) και στο τέλος Κέρκυρα. Το κούνημα που φάγαμε, ειδικά πλησιάζοντας Κέρκυρα, δεν περιγράφεται. Άνεμοι 6-7 μποφόρ, και οι δραμαμίνες με το κουτάλι αναγνώστη μου. Το να πλησιάσουμε Οθωνούς, τις μέρες που "έπαιζε" εκεί η παγκοσμίως πασίγνωστη όπως αποδείχτηκε τελικά ραδιοαποστολή J48O, ήταν πρακτικά αδύνατον, όσο και αν πίεσα τελικά τον skipper (κάτι σαν αρχηγός στο σκάφος, συνήθως και καπετάνιος). Ρε τι πιστόλια του κόλλησα στον κρόταφο, τι πολυβόλα, τι μπαζούκας, βράχος αυτός. Και με το δίκιο του ο άνθρωπος, τρελός θα ήταν να πάρει ευθύνη απόπλου με τοπικούς ανέμους 9-10 μποφόρ! Έτσι εγκαταλείφθηκε η ιδέα προσέγγισης Οθωνών. Έμαθα τα ευχάριστα από το SV1CDY για την τεράστια επιτυχία της αποστολής. Διάβασα όμως και τα παραλειπόμενα αυτής, και πραγματικά λυπάμαι για το γεγονός ότι υπάρχουν ραδιοερασιτέχνες που με μπόλικη δόση κομπλεξισμού επιτρέπουν στα blog που διατηρούν, σχόλια τύπου "gay ραδιοερασιτέχνες" και διαφόρων πικάντικων ανεκδότων (πάλι καρφώθηκες εσύ με τη μεγάλη μύτη, που ανώνυμα τα έγραψες) με στόχο μέλη του J48O. 
Τουλάχιστον ξεπεσμός!!!
Αλλά όπως υποστηρίζει και ο ιδιοκτήτης του blog,
"ο καθένας έχει το δικαίωμα του εξευτελισμού."
Συμφωνώ απολύτως!!
Αρκετά όμως με τα κουλά.
Στο διαταύτα λοιπόν, αφού τελείωσε το πανηγύρι με το ιστιοπλοϊκό, επιστρέψαμε με τα της XYL Ειρήνης (τα παιδιά τα είχαμε φορτώσει στους παππούδες) αλλά και μεγάλη παρέας, μέσω ΚΤΕΛ στην Πελοπόννησο στο σημείο που είχαμε αφήσει τις μοτοσυκλέτες μας. Η μετάβασή μας εκεί είχε γίνει πάνω στους δύο τροχούς! Αφού μείναμε εκεί 2 μέρες για ξεκούραση, (μαζί μου είχα το ft857, και αφού το έστησα πρόχειρα, μπόρεσα και έκανα το J48O και φωνή και psk31) για να "φορτώσουμε" μπαταρίες, αλλά για να συνέλθουμε από τους εμετούς του ιστιοπλοϊκού αλλά και άλλους ...ΕΜΕτους, ξεκινήσαμε με τα δίτροχα για το γύρο Ηπείρου και Δυτικής Μακεδονίας. Για μένα ίσως το ομορφότερο κομμάτι της Ελλάδας
Τι να λέμε τώρα!
Όσοι δεν έχετε γυρίσει τα παραπάνω μέρη, γρήγορα να το κάνετε!

Μεσολόγγι για να δω κάτι συγγενείς, (εντυπωσιακές οι αλυκές, βουνά το αλάτι) Αμφιλοχία για καφέ στη λιμνοθάλασσα, Βόνιτσα για φαγητό, και ξανά Πάργα αφού πολύ μας άρεσε. Διανυκτέρευση εκεί, οι τιμές ήταν πάρα πολύ καλές, και μπορείτε να μείνετε σε πολύ καλά δωμάτια με φοβερά χαμηλό κόστος. Όταν υπάρχει ανταγωνισμός και κρίση...
Η συνέχεια περιλάμβανε Ηγουμενίτσα, Φιλιάτες, Ιωάννινα, Κόνιτσα. Το "πράσινο" της κατά τα άλλα ταλαιπωρημένης από φωτιές Ηπείρου καλά κρατεί! Η Πίνδος είναι ίσως το ομορφότερο βουνό της Ελλάδας. Κατάφυτη, με χωριά φτιαγμένα από πέτρα και ξύλο χωμένα και χαμένα μέσα της, που κάνουν τον επισκέπτη με την απλοϊκή ομορφιά τους, να μην θέλει ποτέ να φύγει από εκεί! Το ταξίδι με μοτοσυκλέτα σου επιτρέπει να δεις πράγματα που ίσως με το αυτοκίνητο να μην μπορέσεις ποτέ να προσέξεις.
Τόσο καλά!
Με τσίτα τα γκάζια φτάσαμε Καστοριά για την επόμενη διανυκτέρευση. Μια πόλη που αξίζει να τη επισκεφτεί κάποιος χειμώνα καλοκαίρι. Μόνο που θα πρέπει οι αν-αρμόδιοι, να προσέξουν λίγο την φυσικής ομορφιάς λίμνη τους. Σε πολλά σημεία δεν μπορούσε να πλησιάσει κανείς από την έντονη δυσοσμία, και το σκουπιδαριό! Ρεζιλίκια πράγματα αγαπητοί μου....
Η επόμενη μέρα μας βρήκε καθ οδόν για Πρέσπες, Φλώρινα. Με τον ήλιο μια να κρύβεται πίσω από βαριά σύννεφα, και μία να εμφανίζεται ζεστός και επιβλητικός

Τι να πει κανείς για τις Πρέσπες. Τόσο τεράστιες και τόσο όμορφες! Άγιος Γερμανός, Ψαράδες (κυριολεκτικά μέσα στη λίμνη) και άλλοι μικρότεροι οικισμοί στέκουν εκεί αγέρωχοι, με ανθρώπους που δεν "μασάνε" από τα τεκταινόμενα γύρω τους. Άλλωστε και αυτούς οι άλλοι ΑΝαρμόδιοι "γραμμένους" τους έχουν. Και οι ντόπιοι λοιπόν με τη σειρά τους κάνουν το ίδιο!
Η φύση των Πρεσπών είναι το κάτι άλλο, κάτι που δεν το συναντάς εύκολα στη χώρα. Η ομορφιά και η αρμονία σε όλο τους το μεγαλείο. Κυριολεκτικά στο πουθενά λοιπόν εκεί στις Πρέσπες, ξαφνικά θα δεις κάποιον να πουλά στην άκρη του δρόμου φασόλια, ρεβίθια  φακές, μέλι κ.α. Ένας τέτοιος τύπος που γνώρισα, ο Μάνος, μόλις 33 χρονών μου είπε πως τα παράτησε όλα στη ζούγκλα της Αθήνας, για να πάει να μείνει εκεί και να ασχοληθεί με τις βιολογικές καλλιέργειες, μιας και υπήρχε ακίνητη περιουσία η οποία "καθόταν". Έτσι λοιπόν την εκμεταλλεύεται και ζει σαν άνθρωπος!!
Τέτοιο κουράγιο!
Η συνέχεια της περιπλάνησης έχει ως εξής: Απλή περατζάδα από Φλώρινα, Έδεσσα για φαγητό στους καταρράκτες, όπου για να μιλήσεις στο διπλανό σου πρέπει να φωνάξεις, για να καλύψεις το θόρυβο του νερού! Γιαννιτσά για καφέ, και διαμονή μιας ημέρας στη Θεσσαλονίκη!
Τούμπανο;
Η επιστροφή την επομένη για Αθήνα επιβεβλημένη, με το μυαλό μας γεμάτο με πολύ όμορφες εικόνες από μια περιοδεία που την κάνεις με μοτοσυκλέτες και καλή παρέα, ίσως μόνο μια φορά στη ζωή σου. Αλλά δεν τελειώσαμε εδώ. Εγώ και η XYL θα μεταβούμε για τις επόμενες δύο εβδομάδες στο νησί τση Κρήτης.
Αμαξάτοι αυτή τη φορά.

Περισσότερα στο μέρος Βου,