Επιστροφή στη βάση....

....και καλό μήνα! Πρωτομαγιά, αξημέρωτα ακόμα και το ε/ο "ΕΛΥΡΟΣ" φίσκα από κόσμο και αυτοκίνητα, μας ξέβρασε στον λιμήν του Πειραιώς! Με τα πιτσιρίκια και τα μπαγκάζια παραμάσχαλα. Και το μάτι να στέκεται ανοιχτό μόνο με οδοντογλυφίδες!

Που λες αναγνώστη μου, η Κρήτη αυτή την εποχή είναι άπαιχτη! Η φύση στα ντουζένια της, το φευγιό του χειμώνα και ο ερχομός του ανοιξοκαλόκαιρου, έκαναν αισθητή την παρουσία τους σε ένα 10ήμερο. Έντονες βροχές, υγρασία, δυνατοί άνεμοι, λιακάδες, ζέστη κ.α. περιλαμβάνονταν στο μενού. Το 2ο QTH βρίσκεται στο νομό Χανίων. Το ημιορεινό χωριό που κατοικοεδρεύουμε ακούει στο όνομα Παλαιά Ρούματα, ένας καταπράσινος παράδεισος, πράγμα σπάνιο για Κρήτη. Οι κάτοικοί του ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τη γεωργία κατά τη συντριπτική τους πλειοψηφία. Άνθρωποι σκληραγωγημένοι, που κρατούν τις παραδόσεις και τις συνήθειες του τόπου τους ζωντανές. Τα Ρούματα φωλιάζουν σε μια λεκάνη βουνών ακριβώς στο κέντρο του νομού σε ύψος 370 μέτρων. Σε κάποιες σκόρπιες γειτονιές του χωριού, το ύψος ξεπερνά ίσως και τα 600 μέτρα. Τα τριγύρω βουνά ποικίλουν σε υψόμετρο από 700 έως 1400 μέτρα υψόμετρο, και είναι ότι πρέπει για ρ/ε εκδηλώσεις τύπου Aegean, field day κτλ.
Αλλά για αυτά έχουμε καιρό...

Λίγο πιο εκεί στέκονται τα Λευκά Όρη χιονισμένα ακόμη, αλλά και το οροπέδιο του Ομαλού, το ξεκίνημα δηλαδή του πασίγνωστου φαραγγιού της Σαμαριάς. 

Το χωριό δεν σε αφήνει αδιάφορο. Οι φυσικές του ομορφιές αρκετές. Βουνά με έντονη βλάστηση, σπηλιές, ξωκλήσια κρυμμένα στο δάσος, μονοπάτια για ορεινή πεζοπορία, ποτάμια και ρυάκια, μέχρι και δικό του φαράγγι έχει, το Βαβουλεδιανό φαράγγι.

Έντονη η βλάστηση στο φαράγγι, σπάνια φυτά και βότανα δίνουν το παρόν!

Ξεκινά από το κέντρο σχεδόν του χωριού, και καταλήγει μετά από δύο περίπου χιλιόμετρα εκπληκτικής διαδρομής, στο Βαβουλέδο, μια από τις πλέον "αρχέγονες" γειτονιές των Π. Ρουμάτων και ίσως την πρώτη κατοικήσιμη του χωριού. Οι πρώτοι κάτοικοι ήρθαν εδώ σχεδόν 800 χρόνια πριν. Επίσης η φήμη του χωριού έχει εξαπλωθεί σε όλη την Κρήτη, μιας και εδώ έχει "γεννηθεί" η πασίγνωστη στο νησί, Ρουματιανή ή Ρουμαθιανή σούστα, ένα είδος σούστας που οι ρίζες του χάνονται στα βάθη των αιώνων! Στο παρακάτω βίντεο χορεύουν φίλοι μου, κάτοικοι των Ρουμάτων!

Φέτος όμως επισκέφτηκα και μέρη που δεν είχα ξαναπάει. 

Ένα από αυτά είναι η Μηλιά, ένας παλιός παραδοσιακός οικισμός, χωμένος στην κυριολεξία σε μια άγρια χαράδρα, πρώην εγκαταλελειμμένος και νυν ξαναγεννημένος από τις στάχτες του μετά από χρόνια μαρασμού. Ένας οξυδερκής τύπος, ακολουθώντας τα ακούσματα και τον παλμό της εποχής, αγόρασε πριν λίγα χρόνια όλο το χωριό που είχε ρημάξει από την εγκατάλειψη, αλλά και τα γύρω κτήματα, και το μετέτρεψε σε έναν πρότυπο αγροτουριστικό τόπο. Η επισκεψιμότητα μεγάλη, αφού δέχεται επισκέπτες από όλο τον κόσμο, που ψάχνουν το κάτι διαφορετικό. Στη Μηλιά ο χρόνος πραγματικά σταματά! Εδώ ο "πολιτισμός" δεν έχει θέση, σχεδόν τα πάντα είναι χειροποίητα, όπως τα έφτιαχναν τα παλιά χρόνια! Επίσης, ο οικισμός δεν τροφοδοτείται από ρεύμα δικτύου, παρά μόνο από φωτοβολταϊκά στοιχεία και ανεμογεννήτριες, καλά κρυμένα έτσι ώστε να μην φαίνονται (παλαιότερα δεν είχε καθόλου ρεύμα). Επίσης η τροφοδοσία σε νερό γίνεται από τα τριγύρω ποτάμια και ρέματα, και το κινητό σας δύσκολα θα βρει κάπου σήμα. Το αμάξι μένει λίγο έξω από τον πετρόχτιστο οικισμό, και μέχρι εκεί πάτε με τα πόδια.

Στο ζεστό χώρο του εστιατορίου, πέρα από τα κλασικά κεράσματα που έπεσαν στο τραπέζι με το καλημέρα, δοκιμάσαμε και διάφορα τοπικά παραδοσιακά 100% χειροποίητα προϊόντα όπως λουκάνικο, ελιές, τυρί, κόκκινο κρασί αλλά και γλυκά κουταλιού μαρμελάδες κ.α. Όλα τους απλώς.... τέλεια! Να τσιμπάς λουκανικάκι αναγνώστη μου, το τζάκι στο φουλ, και έξω να πέφτει η βροχή right through!!

Τούμπανο σου λέω!

Για καφεδάκι το απόγευμα, μια βόλτα μέχρι το Λιβυκό πέλαγος ήταν επιβεβλημένη. Προορισμός: Παλαιόχωρα. Η διαδρομή ως εκεί, μέσα από άγρια και επιβλητικά βουνά. Πραγματικά σε μερικά σημεία "ψαρώνεις" από την αγριότητα του τοπίου. Την περίοδο αυτή το παραθαλάσσιο χωριό είναι ακόμα ήσυχο, με τους λίγους τουρίστες να σουλατσάρουν από δω και από κει, ωσάν τσι κουζουλούς!

Το πέλαγος φουρτουνιασμένο, αλλά τι μας νοιάζει;
Για μπάνιο ήρθαμε;
Όμως, που θα κάτσουμε, που θα κάτσουμε για καφέ; Οέο!
Α μπε μπα μπλομ.......κτλ κτλ τα ξέρετε τα υπόλοιπα, καταλήξαμε σε ένα  καφεπωλείο στο κέντρο του χωριού. Περίεργος όπως πάντα, επεξεργάζομαι για λίγο την γύρω περιοχή, σαρώνοντάς την οπτικώς! Ξάφνου, κάνοντας προς τα πάνω το κεφάλι, ακριβώς πάνω από το τραπέζι μας, έπεσα στην παρακάτω φωτό! Τυχαίο;;

Είπα να μπω για μια καλησπέρα, αλλά ντράπηκα! Άλλη φορά ίσως.....

Στα Χανιά όποτε πάω, ως συνήθως συναντώ πολλούς καλούς φίλους. Κάποιοι από αυτούς και συνάδελφοι ραδιοερασιτέχνες. 'Ετσι λοιπόν κανόνισα και βρέθηκα, για άλλη μια φορά με τους Σπύρο SW9OFF, το Μανώλη SW9OFE, Γιάννη SW9QJY (παρά τρίχα), και είπαμε τα δικά μας, αματερικά και μη! Δυστυχώς δεν μπόρεσα να δω και άλλους, λόγω περιορισμένου χρόνου.

Στο 2ο QTH κουβάλησα και φορητό ρ/ε εξοπλισμό!
Είπα: "Δεν μπορεί, λίγο χρόνο θα ξεκλέψω"!
Έτσι και έγινε!

Με το 857 ανοιχτό, στα Κοτσυφιανά

Το Yaesu 857 (Ιάπωνας το έχει φτιάξει, όχι εγώ ούτε κανένας Ιταλός) βρίσκεται ετοιμοπόλεμο σε ένα αλουμινένιο βαλιτσάκι, (Κινέζικο πρέπει να'ναι) συνοδεία όλων των παρελκομένων! (Έσβησα και το χαρακτηριστικό μου που είχα γράψει με μαρκαδόρο πάνω του, πολύ καγκούρικο βρε παιδί μου ήταν, μην μας κρεμάσουν και τα κουδούνια, είναι της μόδας τώρα τελευταία). Παλμοτροφοδοτικό μικρών διαστάσεων της MAAS 23Α για λειτουργία από το σπίτι, (Μάλλον Γερμανός το έφτιαξε, μπορεί και Κινέζος δεν είμαι σίγουρος) καλώδια τροφοδοσίας για τροφοδοτικό και μπαταρία, Aircell 5 ομοαξονικό καλώδιο κεραίας, εφεδρικό ομοαξονικό καλώδιο Η 100, φορητή κεραία VHF 5 στοιχείων (αυτή την έφτιαξα μόνος μου, αλήθεια λέω, μάρτυράς μου ο Ζευς!!) σε σχέδιο DK7ZB πραγματικά για φορητές καταστάσεις μέσα σε σκληρό χάρτινο κύλινδρο (θα την δείξω στο άμεσο μέλλον), τρίποδο στήριξης και πτυσσόμενοι σωλήνες αλουμινίου, ένα δίπολο για τα 20 μέτρα, με μπαλούν 1:1 (πότε θα μάθεις να το λες μπαλ-αν, κάφρε Ούνε??) συνοδεία RG 223, και διάφορα άλλα βοηθητικά μπιχλιμπίδια. 

Το δίπολο για τα 20 μέτρα έμεινε μόνιμα στο χωριό, στημένο και πάντα σε ετοιμότητα! Με παίδεψε να το "φέρω" χωρίς συντονιστικό, αλλά χαλάλι! Τα αποτελέσματα εκπληκτικά, ούτε εγώ πίστευα το τι άκουγε το φτωχοδιπολάκι! Τύφλα να' χουν οι beam. Ερχόντουσαν οι Αμερικανοί με τα κουδούνια αναγνώστη μου, που λέει και μια ψυχή! Ειδικά αυτός ο N6MM, (Μίκυ Μάους έλεγε το suffix του) ερχόταν 9-10, 9-20 κατά τις 01:30 με 02:00 τα ξημερώματα. Δυστυχώς για μένα, δεν μπορούσα να πάρω μικρόφωνο, γιατί όλοι βρισκόντουσαν στο 8ο ύπνο, και θα είχαμε αιματοκύλισμα! Επίσης άκουσα και Αυστραλία που στην Αθήνα δεν ακούω καθόλου, Μαλαισία, Καναδά, νησιά Καραϊβικής, σαν να ήταν δίπλα μου! Άκουσα και τον SV9OFS σε SSB, που χαλούσε κόσμο. Το pileup που υπήρχε πάνω του άλλο πράγμα. Χαμός!! Για να μη πω για Ευρώπη.... Λίγες επαφές που έκανα σε SSB, ήταν αρκετές να δημιουργήσουν ένα μικρό αδιαχώρητο! Βλέπετε, ραδιοχώρα η Κρήτη και IOTA.
Και πάνω που ξεκινούσε το πανηγύρι, ακούω μια γνώριμη φωνή:

""Κωνσταντίνε, έλα για φαγητόόόό!""
....Την γκαντεμιά μου μέσα!

Και το δίπολο μόλις 2,5-3 μέτρα πάνω από μια κρεβατίνα κληματαριάς, που το καλοκαίρι τα τσαμπιά της είναι στην κυριολεξία 50-60 πόντους μήκος! Θα μασουλάμε και θα κάνουμε κιου-ε-σα! Στο άμεσο μέλλον θα του κάνω μια αναβάθμιση, και θα του βάλω στο ίδιο μπαλούν (πάλι τα ίδια οι αγράμματοι Ούνοι!!) δίπολα για τα 15 και 40 μέτρα. Και ότι ήθελε, προκύψει!

Δοκιμούλες έκανα και στα δύο μέτρα, από τα 800 μέτρα! Τα Κοτσυφιανά, κορυφή κοντά στο qth είναι όλα τα λεφτά. Βέβαια δεν πήγα τέρμα κορυφή, μα λίγο πιο κάτω, μιας και οι ραδιο-φονιάδες παραμόνευαν! Με ανοιχτό ορίζοντα από Τουρκία μέχρι και νοτιοδυτική Μεσόγειο. Ατυχώς όμως, αν και Σαββάτο μεσημέρι, δεν άκουσα κάτι ...ενδιαφέρον. Διάδοση μάλλον πεσμένη, έτσι περιορίστηκα σε τοπικές δοκιμές με τον Γιάννη SV9IOQ, που είναι και ο ίδιος λάτρης του dx, τον ευχαριστώ για την υπομονή του, και την ωραία συζήτηση που είχαμε! 

Ελπίζω το καλοκαίρι να έχω περισσότερο χρόνο, να ασχοληθώ περαιτέρω. 

Μέχρι τότε όμως, σαλούδος κομπανιέρος!!  

73 

ΥΓ: Ειρηνούλα μου, χρόνια σου πολλά!