Παρόλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισα
με τη μέση μου, ο πόνος ήταν και είναι οξύς,
μπόρεσα να ανέβω τουλάχιστον για 3 ώρες περίπου,
για το φετινό field day, το Σάββατο 05-09-09 το
απόγευμα, σε μια από τις νότιες κορυφές του Υμηττού,
σε υψόμετρο 715μ (KM17vv) 37,53'20"N 23,48'15"E.
Περιοχή που την ξέρω αρκετά καλά άλλωστε
από τα παιδικά μου χρόνια, καλό σημείο,
τώρα τελευταία ανοίχτηκε και χωματόδρομος,
με σχετικά καλή πρόσβαση,
και χωρίς να μας ενοχλούν οι ραδιοφονιάδες
όπως λέει μια ψυχή, εκεί στα πολύ νότια!
Δεν ήμουν διαγωνιζόμενος, για την συμμετοχή όμως
και για να δώσω πόντους σε άλλους, άξιζε τον κόπο!
Πάνω από όλα η συμμετοχή, και η εμπειρία!
Έτσι, για να ξεφύγουμε και λίγο από το χαμό στο σπίτι!
Δυστυχώς όμως μόνος, σε όποιον και να είπα
.....δεν μπορούσε, δούλεψα από λίγο HF (IC-746 με coupler
και κάθετο καλάμι, QRP) και VHF (IC-820 με μια 3el Maldol)
Συνθήκες σχεδόν ίδιες με το Aegean, ζέστη, άπνοια,
και παρ' ολίγον καταιγίδες!!
Και ο πόνος να επιμένει.....
Την Κυριακή ο αφόρητος πόνος δεν με άφηνε
όχι στο βουνό να ανέβω, αλλά ούτε και σε καρέκλα
να καθήσω! Έτσι έκατσα στα αυγά μου, και με ελάχιστες
επαφές από το σπίτι συνέχισα για πολύ λίγο!
Άτιμη δισκοπάθεια!
ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ,
ΑΝΕΥ ΠΟΝΟΥ!!!
1 σχόλιο:
Χαράς στο κουράγιο σου! Αλλά μπρός στην ηθική ικανοποίηση, θα μου πείς, τι ειναι ο πόνος... Περαστικά και του χρόνου πιό άνετα.
Δημοσίευση σχολίου